Ik ben als kapitein aan boord met een gepensioneerde afloskapitein zonder ADN en zonder tankerervaring, twee vaste matrozen en een deksman. We lossen een chemische stof en de vervolgreis is om een andere chemische stof te laden. Na het lossen moeten de tanks gereinigd worden. Gelukkig mogen we even twee uurtjes blijven liggen op de losplaats, zodat we de tanks kunnen reinigen.
 
Tijdens het reinigen van de tanks, wat één van de matrozen samen met de deksman uitvoert, ben ik al bezig de administratie en stuwplan/tankindeling voor de volgende belading aan het voorbereiden. Dit zijn o.a. een Bics, Ebis routeplanning, stabiliteitsberekening en een laad/los plan. Tussendoor nog even telefonisch contact gehad met de laadplaats.
 
Gelukkig zonnig weer, zodat de tanks na het wassen snel konden drogen tijdens de vaart. Kort voor aankomst, kreeg ik nog een telefoontje van de laadplaats of ik even een coronachecklijst wilde invullen. Nodig in deze tijd want anders mogen we niet laden. Lijst ingevuld en naar de controlekamer gemaild, alle vragen waren goed beantwoord dus mochten we de steiger op. Eenmaal aangemeerd eerst een controleur aan boord voor tankinspectie en weer de nodige formulieren invullen. De matrozen koppelen aan en ik ga aan de wal om ADN checklijst, bemanningslijst en havenstatistiek lijst in te vullen.
 
Vervolgens wordt er geladen en 3 uur later zijn we klaar, afkoppelen en monsteren met controleur. Tijdens het laden heb ik samen met de matroos alvast een Bics en Ebis routeplanning voorbereid, dit hoort bij het opleiden van de matrozen. Samen met de controleur de tankmeting gemaakt en op basis hiervan de vervoersdocumenten gemaakt, nog een laatste stabiliteit check om te kijken of alles in het groene bereik is, dan alle papieren inscannen voor de dispositie.
 
Nu alle ADN zaken zijn afgehandeld heb ik de afloskapitein wakker gemaakt, zodat hij een poosje kan varen om vervolgens de komende 38 uur onderweg en samen met de afloskapitein vaarwachten gelopen van 8/8 uur op en af.
 
Tijdens de afvaart hebben we een telefonische discussie gehad met de dispositie. Er is altijd een spanningsveld tussen de schepen en planners, die de afspraken met de klanten maken. Het overzicht van de belangen en mogelijkheden aan boord, wordt niet altijd volledig door hen overzien. Dit geeft nog wel eens wat druk aan boord want ambitieuze planningen zijn nu eenmaal niet altijd haalbaar. Vaak loopt het heel anders, bijvoorbeeld door drukte bij laad/los terminal, onvoorzien oponthoud bij sluizen, getij en wind allemaal zaken waar we hier aan boord in praktijk dagelijks mee te maken hebben. Daarnaast moet er ook gebunkerd worden, drinkwater worden ingenomen, waswaters worden afgegeven, etc.

Haastige spoed is een slechte raadgever, zeker in het veilig vervoer van gevaarlijke stoffen zoals in de chemie. Ik ben dan degene die zelf aan de rem trekt, maar als ik om me heen kijk zie ik dat er toch veel mensen zijn die zich daardoor laten beïnvloeden en er ook stress van krijgen.

In mijn loopbaan van matroos tot kaptein heb ik in de loop der jaren een hoop zaken zien veranderen. Net als in andere beroepsgroepen veel verbeteringen, maar helaas ook veel waar van ik denk: met welk nut? Met name de papierwinkel neemt monsterachtige vormen aan waarvan je denkt welk doel dient dit nog!
 
Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met verantwoordelijk zijn. Als je bijvoorbeeld tien keer dezelfde reis maakt en tien keer dezelfde reisplanning / -voorbereiding, vraag je je af waarom en met welk doel? Of een ander voorbeeld: je maakt een ‘Corona vrij verklaring’ voor een grote klant, maar als je dan een ‘Corona vrij verklaring’ terug vraagt, bijvoorbeeld voor de controleur die aan boord komt, dan wordt het stil.
 
En wat het werk ook niet altijd makkelijker maakt, is het bijna altijd wisselde personeel. Natuurlijk zijn het goede mensen. Los van dat, maar een schip groot of klein heeft zijn eigen kenmerken. En extra complicatie, een eigen lading. Daar komt de druk van het laden en lossen, waterstanden en de disponenten bij.
 
Dit lijkt nu wel een grote klaagzang, maar dat is het beslist niet. Het is een oproep om net als bij een mens en zijn medicijnen van tijd tot tijd eens te kijken wat nog nut heeft en wat niet. Dit is niet simpel, er zijn immers zo veel partijen bij betroken. Maar nu komen er alleen maar check-listen bij. Iets wat afschrikwekkend kan zijn voor nieuwkomers. Dat is jammer, varen blijft een mooi beroep. Met een team van mensen het schip met lading op bestemming brengen, een mooie uitdaging.

Heeft u nog vragen over dit onderwerp of wilt u meer weten over de RI&E en de digitale tool voor leden?

Dan kunt u contact opnemen met Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., secretaris Veiligheid en Gevaarlijke Stoffen.